Zelfzorg in de zorg

Situering

Zorg verstrekken is een nobele beweging vanuit het hart. Je bouwt mee aan een wereld van oprechte betrokkenheid.
Hulpverlener zijn betekent ook een uitdaging. Je wordt dag in, dag uit geconfronteerd met menselijk lijden. Het belangrijkste werkinstrument van een hulpverlener is zichzelf.

Inhoud

“Zorg” voor vraagt ook om “zelfzorg”.
Hoe houden zorg en zelfzorg elkaar in balans?
Hoe kan je zorg geven zonder jezelf op te branden?
Wat is het verschil tussen empathie en compassie en waarom is dit belangrijk?

Gedurende deze dag bouwen we 7 vaardigheden op:

• Aandacht voor je eigen signalen en behoeften
• Gelijkmoedigheid: pijn onder ogen zien zonder jezelf te verliezen.
• Liefdevolle vriendelijkheid: je hart openen
• Mildheid versus zelfkritiek
• Compassie versterken: je betrokkenheid voor pijn zonder erin te verdrinken
• Zelfcompassie: zorg dragen voor je eigen pijn en intense emoties
• Gedeelde vreugde en dankbaarheid: lichtpuntjes in een landschap van pijn

We werken met:

• Omgaan met compassie vermoeidheid en compassie collaps
• Core proces
• Compassievolle intenties en wensen
• Intense emotionele momenten
• Niet weten als wijze houding
• Meditaties en ademruimtes

Inbegrepen

Inclusief 4 downloads & werkmap

Wetenschappelijk onderzoek

Onderzoek toont dat hulpverleners geconfronteerd kunnen worden met “compassion fatigue” (ook wel secundaire traumatisering genoemd). Dit is een fenomeen waarbij empathie en compassie afnemen met tijd door een hoge werkdruk, te weinig zelfzorg en te weinig sociale steun aan de hulpverlener.
Dit heeft uiteraard een impact op het welzijn én het werk van de hulpverlener. Net daarom heb je als hulpverlener een “dubbele verantwoordelijkheid” om aan zelfzorg te doen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je patiënten of cliënten.