David over Heartful leven & mindful werken
Als je gelukkig wil leven in het nu, ben je eerlijk voor jezelf en voor wat je
belangrijk vindt. Je geeft al die aspecten van je leven evenwaardige aandacht
en tijd. Zo leef je in evenwicht. Je geeft aandacht aan je werk, je
vrije tijd, familie, hobby’s, sport, vrienden en leuke dingen.
Lukt dit voor jou? Het kan moeilijk zijn. Als de verantwoordelijkheden
van het leven beginnen toe te nemen en er spanning en tijdgebrek
wordt ervaren, worden de zogenaamde niet-essentiële dingen heel snel
geschrapt. Voor leuke dingen is dan geen tijd meer. Voor sporten is
geen tijd meer. Voor familie en vrienden is geen tijd meer. En wat blijft
er uiteindelijk nog over? Werk. Dat wat moet.
Vaak komen we daarop uit: een leven met alleen nog drukkende verantwoordelijkheden.
En de dingen die we net zo leuk vinden en die het
leven de moeite waard maken, krijgen geen plaats meer. Het is een
beweging die komt vanuit een poging om voor onszelf te zorgen, maar
het berooft ons van het allerbelangrijkste: de vreugde van in leven te
zijn. En juist uit deze vreugde kunnen we de kracht putten om creatief
en geëngageerd ons werk aan te pakken. Daarom is de balans zo belangrijk.
In zeven stappen en inzichten ga je ontdekken wat deze balans voor jou betekent en hoe je die kan bijsturen. Je geeft jezelf de kans om voluit te leven en je maakt van je leven je levenswerk.
Met mindfulness geef je aandacht aan het enige moment dat
je hebt, het huidige moment. En dit is ook het enige moment
waarop je gelukkig kan zijn.
Je kan natuurlijk wel plannen en doelen stellen,
maar als je blik altijd op ‘straks’ en ‘ginder’ is gericht,
op ‘later’, mis je nu de geschenken op je weg.
En het nu is de enige plaats waar jij de kleuren
van je leven met je hart kan beleven.
Inzicht 1: Ik bezorg mezelf nogal wat stress
We willen allemaal gelukkig zijn, maar dat blijkt niet altijd zo eenvoudig. Je begint met eerlijk te kijken naar de stress die je ervaart. Merk je daar iets van?
• Ik wind me dikwijls op voor het rode licht.
• Ik erger me in het verkeer regelmatig aan andere weggebruikers.
• Ik word dikwijls ongeduldig als het niet snel genoeg gaat, bijvoorbeeld
in de rij voor de kassa.
• Mensen voldoen niet aan mijn verwachtingen.
• Ik word geïrriteerd als mijn collega slecht werk levert.
• Ik blijf maar piekeren over de moeilijkheden in mijn leven.
• Ik klaag in stilte over mijn baas.
• Ik wil altijd maar iets anders.
• Ik kan geen kritiek verdragen.
• …
Ga zo maar door. Er zijn altijd wel dingen om ons over op te winden.
Het leven loopt nu eenmaal niet altijd van een leien dakje. Bovendien maken
anderen het ons dikwijls moeilijk! Of hoeven we ons daarover niet zo op te winden? Zijn het anderen die ons ongelukkig maken? Of kunnen we zelf verantwoordelijkheid nemen voor de kwaliteit van het leven?
Het begint met de bereidheid en eerlijkheid om te zien hoe we onszelf veel stress bezorgen. We kunnen echter kiezen. We kunnen onze eigen beste vriend of onze eigen grootste vijand zijn. Welke keuze wil jij maken?
Inzicht 2: Hoe komt dit?
We doen het allemaal! We winden ons op voor een rood licht, ook al wordt het daardoor niet eerder groen. We blijven ons ergeren aan die moeilijke collega, ook al wordt hij daardoor niet makkelijker om mee om te gaan. Zinvol? Natuurlijk niet!
Je hoeft deze reactie niet te veroordelen. Dit hoort nu eenmaal bij het mens-zijn. Gelukkig maar. Deze primitieve stressreactie is gericht op zelfbehoud en overleven, en heeft gemaakt dat wij als mens konden blijven bestaan. Zonder zouden we er als soort niet meer zijn. We zouden niet vluchten voor de leeuw, we zouden niet vechten voor ons leven of groot gevaar vermijden.
In deze moderne wereld waar levensgevaar minder op de voorgrond staat, heeft de focus van onze veiligheidsscanner met haar stressreactie zich verplaatst naar overleven als ‘ik-concept’. Dat betekent ‘ik’ met al mijn waarden, doelen en opinies. Met mijn vooropgestelde ideeën, waarvan ik vind dat ik, anderen of de wereld eraan moeten voldoen.
Natuurlijk zal het leven, dat voortdurend verandert en zo divers is, daar altijd tegenin gaan, dag na dag. Nee, de lichten zullen niet altijd op groen staan als jij eraan komt. De mensen zullen niet opzij gaan in het drukke verkeer. Ze zullen je ook niet voorlaten aan de kassa. Je zal ook nooit de perfectie bereiken, hoe graag je dat ook wil! En mensen zullen je niet sparen van kritiek, hoe hard je je best ook doet.
Hoe ga je daarmee om? Ben je bereid dieper te kijken en verantwoordelijkheid
te nemen voor jouw geluk en je leven?
Het is je kans om niet steeds te verdrinken in de soms onstuimige golven van het leven en je stressreactie als antwoord daarop.
Inzicht 3: Het kan ook anders
De stressreactie is niet te vermijden. Ze ontstaat vaak onbewust en automatisch. Maar je hoeft ze niet te volgen. Dit is een bevrijdend inzicht.
Je hoeft niet te reageren door dicht te klappen, je op te winden of te ontkennen. Dat is niet gemakkelijk, omdat de stressreactie zeer sterk aanwezig is in onze opmaak. Het is mogelijk dankzij bewuste aandacht en heldere intentie. Mindfulness gaat precies over aandacht en intentie.
Het is duidelijk: als de stressreactie het overneemt, kunnen we niet meer helder denken. Onze stem wordt hard en we staan niet meer open voor de beste oplossing, voor het grotere geheel. We beginnen met het opmerken van wat er gebeurt. Dit is de eerste stap van mindfulness. Dit deden we ook al bij inzichten 1 en 2.
We stoppen en we kijken naar wat er hier is, zonder te oordelen over wat we
zien, anders raken we gevangen in een nieuwe stressreactie. We worden stil en tonen begrip voor hoe het nu is. Het is vanuit betrokken stilte dat nieuwe ideeën kunnen opborrelen. Stilte brengt ons in contact met neutraliteit, waarin er ruimte is voor het positieve, zonder er zich aan te hechten, en er ruimte is voor het negatieve, zonder zich in afkeer te verliezen.
Dit is het vertrekpunt om met wijsheid en compassie te denken en handelen en om een nobele relatie aan te gaan met het leven.
Inzicht 4: Ik kan op een nieuwe manier denken
In betrokken stilte kunnen we de wijze compassiestem horen. Deze biedt dikwijls een ander perspectief dan dat van de stressstem. De wijze compassiestem is gericht op het grotere geheel en op de eenvoudige waarheid dat je eigenlijk nu gelukkig wil zijn. Deze stem weet dat dit niet kan als je strijdt met het nu. Het kan ook niet als jij jezelf of anderen continu overlaadt met kritiek. Het is een milde, warme stem en terzelfder tijd heel radicaal, zonder verbloemingen.
Het is een stem die eerlijk is en haar waarheid spreekt zonder gehechtheid aan haar standpunt en zonder afkeer voor een tegengesteld standpunt. Het is een stem van mogelijkheden eerder dan beperkingen. Ze is gericht op wat kan zijn en op het verschil dat je kan maken, dag na dag, hoe klein ook en zal je toelaten je nobele pad te bewandelen.
Inzicht 5: Ik kan me ‘nieuw’ uitdrukken
Ook al horen we dikwijls de nobele stem en weten we ergens dat dit spoor is wat we echt willen, we blijven verleid door de stressstem. Gehechtheid en afkeer, vechten, vluchten en ontkennen blijven de regels van ons spel bepalen.
De wijze compassiestem volgen is een proces van vallen en opstaan en net zoals wanneer je leert skiën, zal je in het begin veel vallen. Het is nodig geduld te hebben, door te zetten en vooral je diepste intenties helder in het vizier te houden. Ze zijn het zaadje, de zon en het water voor een gracieuze bloem. Ook al voelt je leven nu als een kaal slagveld, je kan iets moois laten groeien en aan iets nieuws bouwen. Je gedachten, woorden en daden zijn de bronnen in dit proces en ze vinden hun voeding in jouw neutrale plaats.
Jouw neutrale plaats is dus niet een plaats die niets wil. Integendeel. Het is een plaats die zich niet laat verstikken door strijd en daardoor vroeg of laat opgeeft. Jouw neutrale plaats zal nooit opgeven, eenvoudigweg omdat ze de wereld niet ziet als een strijdtoneel met winnen en verliezen.
Je neutrale plaats is een open ruimte die je in beweging brengt doordat je ziet wat er nu nodig is. Die doet wat er gedaan moet worden, en geen bevestiging zoekt van buitenaf. Je neutraliteit vormt de voedingsbodem van waaruit de andere n.o.b.e.l.e. kwaliteiten kunnen opbloeien: neutraal, open, betrokken, evenwichtig, liefdevol en eerlijk. In deze nobele plaats hoor je je nobele stem.
Inzicht 6: Ik kan mijn cirkel vergroten
Het gaat niet alleen om mezelf, het gaat ook om anderen. Weliswaar in relatie tot mezelf. Via mijn relatie met anderen ken ik mezelf, kan ik leren en groeien en krijgt mijn leven kleur. We hebben zoveel te danken aan elkaar.
Al bij onze geboorte komen we in een ‘afgewerkte’ wereld terecht. Of toch een wereld waarin alles voorhanden is om te leven en te overleven. Een wereld waarin de generaties voor ons een zeker comfort en kwaliteit hebben opgebouwd. Je krijgt meteen mogelijkheden geboden waarop je verder kan bouwen.
Soms kom je in een bedrijf waar al hard is gewerkt om je een baan te kunnen aanbieden. Of je start je eigen bedrijf en maakt gebruik van de moderne technologie die nu voorhanden is.
We kunnen niet echt alleen bestaan. Kan je daarom dit web waarin we leven waarderen? Kunnen we zorg dragen voor de wereld waarin we leven en de wereld die we zullen nalaten voor onze kinderen? Welke keuzes maak jij dag na dag? En hoe zou de wereld eruitzien als iedereen diezelfde keuze zou maken? Het hoeven niet altijd grote dingen te zijn. Het kan eenvoudigweg je houding zijn die je van moment tot moment in je verbonden leven brengt.
Inzicht 7: Ik kan mijn leven voluit leven
We hebben allemaal een geschenk voor deze wereld, voor dit leven, voor de mensen van wie we houden en misschien ook voor de mensen van wie we niet houden.
Soms durven we er gewoon niet voor te gaan, omdat we niet weten wat we allemaal kunnen, we geloven niet in onszelf. Of we zijn bang om afgewezen te worden. Dus blijf je in je zetel zitten, die van de macht der gewoonte. Je bent
er niet echt gelukkig, maar het is wel comfortabel. Je zal er bezocht worden door twijfel, door het verlangen om op te staan, maar ook de angst om dit werkelijk te doen. Dat tot op de dag dat je al je moed bij elkaar raapt, opstaat en aan je levenstocht begint.
Het start met een innerlijke tocht, met een verkenning van wie je bent, wat je wil, hoe je verder kan, wat je tegenhoudt en hoe je toch weer kan kiezen voor wat je echt wil. Het is een tocht van vallen en opstaan.
Er zullen obstakels zijn en soms zal je ontdekken dat je een tijdje de verkeerde weg hebt bewandeld, dat je niet hebt nagestreefd wat je werkelijk wilde en dat je brokken hebt gemaakt. Soms ga je merken dat de mensen met wie je je tocht hebt ondernomen toch niet staan voor hetzelfde als jij. Soms is je vertrouwen misbruikt en ben je het noorden kwijt. Je weet het gewoon niet meer.
Het zijn momenten waarop je stil dient te worden. Je schakelt terug van het doen naar het zijn, van drukte naar rust, van lawaai naar stilte.
Je maakt opnieuw contact met je nobele ruimte, waar je kan kiezen voor wat echt belangrijk is. Je verzamelt opnieuw moed, hervat je tocht en ontdekt dat alles wat je nodig hebt, al klaarligt op je pad. Je hoeft alleen maar op te staan en je tocht te beginnen of te hervatten …
Ik wens je veel moed, wijsheid en compassie op je nobele pad en een diepe integratie van de boodschappen van dit boek, zodat je leven een onophoudelijk avontuur kan worden in al haar aspecten, een leven dat met oprechtheid en respect geleefd kan worden.
Bron:
HEARTFUL LEVEN, MINDFUL WERKEN
Balans in je leven in 7 stappen
